بیا…

(1)
این چشم ها که با گریه گره خورده اند
به دستِ آمدنِ تو فقط باز می شوند
بیا که چشمهای خسته ام را
به پنجره ی آمدنت دخیل بسته ام…
(2)
بادها پیراهنم را پر کره اند
سَرم را ، هم !
باید پیراهن و پندارم را عوض کنم …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *